Nerede O Eski Çizgi Filmler ?

Eskiye dönük tadına doyamadığımız bir çok şeye özlem duyuyoruz aslında, yaşadığımız anda fark etmediğimiz ama üzerinden zaman geçtiğinde o tadı bulamadığımız, uzaklarda kaldığını hissettiğimiz şeyler. Hatta bayramlarda klasikleşmiş o söz var ya hani, nerdeee o eski diye giden.. Düşündüm de, nerdee o eski çizgi filmler ?

90’lı yıllarda büyüyen birisi olarak, bu günlerde çizgi film izlediyseniz bu cümleyi siz de kurmuşsunuzdur. Biliyorum, bir çoğunuz kardeşleri, kuzenleri hatta kendi çocukları çizgi film izlerken televizyona ortak oluyorsunuz. Peki gerçekten de çocukluğumuzdaki çizgi filmlerin tadını alabiliyor musunuz ? Bence hayır.

Eskiden.. Bu kelimeyi sık kullanacağım bir yazı olacak sanırım. Eskiden çizgi filmler izleyicilerini hem eğlendiriyor hem de hayatlarında kullanacakları temel bilgileri fark ettirmeden öğretiyordu sanki. Çizgi Film karakterleri fark ettirmeden sosyal mesajlar verebiliyor, aynı zamanda çocukların ilgi odağı olabiliyordu.

Susam Sokağı diye bir çizgi dizi vardı mesela çocuklar için televizyonu eğitici bir araç haline nasıl getirebiliriz diye üzerinde emek çekilmiş, 1970’li yılların çocuklarının ezbere bildiği bir yapıt olarak.

Şirinler vardı mesela, günümüzde eleştirisel yazılara konu olsa da bir köyde barış ve dostluk içinde nasıl yaşanacağını, zorlukların üstesinden birlik olarak gelebilmeyi öğreten.

Bir çok çocuğun tarihe ilgi duymasına sebep olan, daha önceleri hayatın farklı olduğunu fark ettirecek Taş Devri vardı.

Bugs Bunny vardı mesela; çeşitli figürlerle dans eden zekice hamlelerle kendisini koruyan bi tavşan. Avcıdan kaçan ama vurulmayan bi Daffy Duck vardı, insanların hayvanları avlamaya çalıştıkları, av sezonu diye bir dönem olduğunu ilk defa o çizgi filmde görmüştüm ben. Çoğunun teması sevgiydi, mutluluktu.

Onlarca örnek sayabilirim buna, hatta aklıma gelenleri yazayım şöyle ;

-   Looney Tunes (Bugs Bunny, Daffy Duck, Tazmanya Canavarı, Avcı Domuz, Sam)
-   Tom ve Jerry
-   Pembe Panter
-   Tweety ve Sylvester
-   Akıllı Bıdık
-   Jetgiller
-   Taş Devri
-   Ağaçkakan Woody
-   Garfield
-   Winnie The Pooh
-   Scooby Doo
-   Calimero
-   Heidi
-   Mickey Mouse
-   Donald Duck
-   Red Kit
-   Atom Karınca
-   Ayı Yogi
-   Çizgi Adam
-   Sevimli Hayalet Casper
-   Kaptan Mağara Adamı
-   Pokemon
-   Temel Reis
-   Ten Ten
-   Road Runner
-   Teletabiler
-   Ninja Kaplumbağalar
-   Müfettiş Gadget
-   Snoopy
-   Vikingler
-   Power Puf Girls
-   Beyaz Tavuk (Foghorn Leghorn)
-   Ayakları olan yumurta (ismini hatırlayamadım)
-   Hector ve Yavrusu Spike
-   Afacan Dennis
-   Değerli
-   101 Dalmaçyalı

Şuan için hatırlayabildiklerim bu kadar, eğer unuttuklarım varsa yorumlardan bekliyorum :)

Bugün bu çizgi filmleri gördüğümde 24 yaşıma rağmen oturup izliyorum. Ama televizyonlar yayınlamamakta ısrar ediyor, 3 yaşındaki çocuklara bir dönem Kayyu diye bir karakterin saçmalıklarını izletmek, Pepee çok üzülüyor diye şarkı söyletmek daha doğru geliyor. Sadece çizgi film olsun, karakterler göz boyasın ama bir şey öğretilmesin mantığı ile yayınlanan bu çizgi filmlerin gerçekten de izlenecek hiç bir yanı yok.

Sabah 9’a alarm kurarak çizgi film izlemek için uyanan bir nesildik biz. Televizyon izliyorduk, çizgi film izliyorduk ama bir o kadar sokakta da oynayan, hatta annelerimizin eve girmemiz için peşimizden koştuğu bir nesil. Sanırım sokakta oynayan son nesil olarak da tarihte yerimizi aldık.

Gün boyunca televizyondaki saçma çizgi filmlerle hayal gücü baltalandığı yetmiyormuş gibi, teknolojinin içinde büyüyen daha 3 yaşında sadece ses çıkarmasın diye eline tutuşturulan tablet ile oyun oynadığı sanılan, ailelerinin benim çocuğum çok akıllı bu yaşta tablet kullanıyor diye övündüğü çocuklarla dolu etraf. Allah sonumuzu hayır etsin diyelim.