2020 Z Raporu

Bitsin artık, berbat bir yıldı, hayatımın en kötü yılıydı diye diye suçlayıp günah keçisine çevirdiğimiz, sanki her şey bir sayıdan ibaretmiş gibi gördüğümüz 2020 nihayet sona erdi.. Nihayet diyorum, gerçekten yılı suçlu bulduğum için değil, 2020 esprisi yapanlardan kurtulduğumuz için. Ama görüyorum ki pek de değişen bir şey yok, şimdi de 2021, 2020’yi aratacak tarzı yorumlar başlamış bile. Hep bir günah keçisi arıyoruz nedense..

Bu yılın da sonuna geldik. İki sene önce başladığım hayatıma ne kattı serisinin bu sene 3.yazısı olacak. Yıl sonu değerlendirmemizi yapalım o halde. Yine üşengeçliğimden olsa gerek 31 Aralık’ta başladığım bu yazıyı bir kaç gün sonra yayına alabiliyorum. Ama detaylara takıldığım için eksik kalsın istemiyorum.

Neyse.. 2020, aslında çok beklentilerim olan bir yıldı, gerçekten daha rahat geçecek diye düşündüğüm ve daha fazla zamanım olur hayatımda ilk olabilecek bir şeyleri yaparım diye hayallerim vardı. Taa ki Koronavirüs önlemlerinin esir aldığı bir yıla dönüşene kadar. İlk vakanın görüldüğü Mart ayından bu yana neredeyse zorunlu haller dışında bir kaç defa, o da tedbirlerin gevşetildiği dönemde günübirlik şehir dışına çıkabildim. Onun dışında aynı ilçe, aynı il, aynı dört duvar arasında gerçekten izole geçirdiğim bir yıl oldu. Şükür ki gerçekten karşışığını aldım, bir çok kişinin gezmek dışında yaşadığı en büyük dert olan sağlık sorunlarından uzak kalabildim. Evde kendime uğraşlar bulduğum bir sene oldu anlaşılacağı üzere..

Sırasıyla evde bozulan eşyalar, sonra bu nasıl çalışıyor mantığı ile kurcalananlar derken baya bir vakit geçti. Aslında varlığından bir kaç yıldır haberim olan ama sınavının şehir dışında yapılması üzerine bir türlü belge sahibi olamadığım bir olayla tanıştım. Amatör Telsizcilik. Pandemi döneminde sınavları askıya alındığı için oldukça yığılma olacağı düşünülerek ve daha hızlı bir sınav sistemi için sınavları MEB’e devredildi ve nihayet Kasım ayında açılan başvurular ile sınava girebildim.

Fiziksel olarak hayatıma katılanlar diye bir başlıkta incelemişim geçen sene, bu sene en belirgin olarak hayatıma giren nesne telsiz oldu diyebilirim.

Baofeng UV-82 modeli bir telsiz aldım. Oldukça sevdiğim bu cihazla olan birlikteliğimiz çok uzun sürmedi, bir süre sonra daha gelişmiş bir modele ihtiyacım olduğunu düşünerek cihazı sattım ve Retevis RT3S modeli bir telsiz edindim. Şuan için yakın arkadaşım kendisi. Telefonum kadar samimi olmasak da gün içinde olabildiğince beraberiz. Sadece Ay Dede’nin cep telefonu (bkz : Beşik Kertmesi Dizisi) gibi olduğu için yanımda antenli bir şeyi sürekli taşımak 2020 yılında tuhaf karşılanabiliyor :)

Geçen seneki yazımı kaynak alarak devam ediyorum aslında, siyasetten bahsetmişim. İçine girdiğim siyasi ortamlar sonucunda resmi olarak görev aldığım bir alan da oldu. Bağlı bulunduğum siyasi partinin İl Yönetimine girdim ve İl Gençlik Kolları Başkan Yardımcısı (Sosyal Medya ve Bilişim Sorumlusu) görevini üstlendim. Mesleğim olan bir alanda toplum için bir şeyler yapabilecek konumda olmak, bir fayda sağlayabilmek memnun edici, ayrıca siyasi olarak da iyi bir adımdı sanırım. Ancak üzücü olanı, seçimlerimizin olduğu dönem Türkiye’de ilk covid vakasının görüldüğü günlere denk geldi ve sonrasında kısıtlamalar başladı. Yönetim ekibimizle yüzyüze bir toplantı bile yapamadık. Umarım en kısa sürede güzel şeyler yapabilecek şekilde görüşme sağlama imkanımız olur.

Eğer okullar kapanmamış olsaydı çok kıymetli(!) üniversitem her seneki gibi yılbaşı haftasına final sınavı koyacağı için evden uzakta geçireceğim hayatımdaki 4. Yılbaşı olacaktı bu sene. Ama neyse ki böyle bir şey olmadı. Yine de kısıtlamaların gölgesinde ve gerçekten eğlenceye dair her şeyin yasaklanması ile normalin dışında geçen bir gün olsa da, evimde ailemle birlikte olmak güzeldi.

“2019’a geldik ancak halen öğrenciyim bu arada” diye bir cümle kurmuşum iki sene önceki yazımda, 2020’ye geldiğimizde o öğrenciliklerin bir adımı daha bitti. Kayıtlı olduğum son lisans programında şuan son senem. Geçen seneden umut ettiğim üzere şuan Lisans mezunuyum, önümüzdeki yılbaşına da artık üniversite’de lisans eğitimi sona ermiş biri olmak dileğiyle. Yükseklisans için açık kapı bırakıyorum elbette :p

Güzel günlerim oldu, yeni ve çok değerli insanlar kattı hayatıma bu yıl. Daha önceden tanıdığım ama gerçekten değerini bu kadar iyi fark edemediğim insanları yeniden kazanmış oldum. Hakaaan deyişi ile yüzümü güldüren ve mesaj kutusunda adını gördüğümde mutlu eden insanların varlığı için bir kez daha şükür ettiğim bir yıl oldu diyebilirim bence. Koptuğum, bağlantılarımı kopardığım insanlar da oldu, sözde akraba olup artık görüşmek istemeyeceğim kişiler olduğunu bir kez daha netleştirmiş oldum mesela. Asla hatırlamak istemeyeceğim ama bir ömür de unutmayacağım şeyler de yaşandı elbet. Hepsi görevlerini tamamladılar.

Özetle bakarsak iyisiyle, kötüsüyle güzel ama gerçekten çok sıkıldığımız bir yıl oldu. Umarım güzel, sağlıklı ve kayıpsız bir yıl geçirmişsinizdir.

2021’nin hepimize bol şans,bol mutluluk, sağlık, özgürlük ve bol gülümsemeli 365 gün getirmesi dileğiyle.. Mutlu Yıllar !